Назва: Прыгоды Альгерда Абуховіча
Аўтар: Віктар Лупасін
Жанр: інтэрактыўная аповесць
Анатацыя: Гэтая невялічкая аповесць пісалася на конкурс «рэANIMAцыя». Але лёс склаўся так, што я давёў яе да лагічнага завяршэння, а атрымалася ўдвая менш за мінімальны аб’ём. То я вырашыў — няхай сабе будзе незалежна ад конкурсу радаваць чытача.
У аповесці вельмі шмат канцовак, якія пазначаюцца сімвалам * . Сустракаюцца і больш удалыя, і менш удалыя варыянты, чым рэальная біяграфія Альгерда Абуховіча. Прысутнічае, уласна, і яна сама.
Ну і правілы саміх інтэрактыўных аповесцяў усім інтуітыўна зразумелыя.
Баявых эпізодаў не будзе, таму што Абуховіч быў міралюбны.
[Гуляць анлайн](Назва: Прыгоды Альгерда Абуховіча
Аўтар: Віктар Лупасін
Жанр: інтэрактыўная аповесць
Анатацыя: Гэтая невялічкая аповесць пісалася на конкурс «рэANIMAцыя». Але лёс склаўся так, што я давёў яе да лагічнага завяршэння, а атрымалася ўдвая менш за мінімальны аб’ём. То я вырашыў — няхай сабе будзе незалежна ад конкурсу радаваць чытача.
У аповесці вельмі шмат канцовак, якія пазначаюцца сімвалам * . Сустракаюцца і больш удалыя, і менш удалыя варыянты, чым рэальная біяграфія Альгерда Абуховіча. Прысутнічае, уласна, і яна сама.
Ну і правілы саміх інтэрактыўных аповесцяў усім інтуітыўна зразумелыя.
Баявых эпізодаў не будзе, таму што Абуховіч быў міралюбны.
Гуляць анлайн
Все записи автора admin
5 фактаў пра «Багач» — першую эканамічную настолку па-беларуску
5 фактаў пра «Багач» — першую эканамічную настолку па-беларуску
З 1930 году эканамічныя гульні сталі найбольш папулярнымі настолкамі ва ўсім свеце. На сённяшні дзень беларускамоўных настольных гульняў існуе вельмі мала, і амаль усе яны прадстаўлены на symbal.by.
Аўтары настолкі «Багач», пачаўшы праект па зборы сродкаў на выданне гульні на платформе «Talaka», хочуць вырашыць гэтую праблему, стварыўшы цікавую і займальную гульню з нацыянальным каларытам.
Сёння мы знаёмім з цікавымі фактамі пра новую настолку.
«Багач» — гэта эканамічна-гістарычная гульня па-беларуску і пра Беларусь, зробленая ў супрацы з гісторыкамі, дызайнерамі і мастакамі пад кіраўніцтвам каманды «Арт Сядзібы».
Эканамічны складнік гульні навучыць вас фінансавай грамаце і правільнаму размеркаванню грошай на выдаткі, а гістарычная частка пакажа, якім быў Мінск у мінулых стагоддзях, якія вуліцы і шляхі давалі шанец тагачасным жыхарам набіваць свае скарбонкі і кішэні талерамі.
Настолка будзе складацца з гульнявога поля з назвамі старадаўніх вуліц Менску, гістарычнай мапы гораду, картак на маёмасць і камунальныя прадпрыемствы, адмысловых грошаў «Талераў», фішак і дзвюх гральных касцей.
5 цікавых фактаў пра настольную гульню «Багач»:
1. Асоба «Багача» — прэзідэнт Рады БНР
На вокладцы гульні «Багач» мы намалявалі не прыдуманага героя, а рэальную асобу.
Прататыпам гэтага персанажа стаў беларус Пётр Антонавіч Крачэўскі — выбітны палітычны дзеяч і гісторык, дэлегат І Усебеларускага Кангрэсу, сябра Рады БНР.
З красавіка па травень 1918 ён з’яўляўся міністарам фінансаў БНР. У снежні 1919 года быў абраны прэзідэнтам Рады БНР.
Пётр Крачэўскі казаў: «Бяз мовы няма нацыі, без культуры — няма народу і ня можа быць Незалежнасьці, сваёй уласнай дзяржавы».
Ён выконваў абавязкі прэзідэнтам Рады БНР да канца жыцця ў эміграцыі, пасля прыходу бальшавікоў на нашыя землі.
2. Правапіс гульні — Тарашкевіца
Каб дасягнуць большай гістарычнай рэалістычнасці і адпаведнасці атмасферы XVIII стагоддзя, у гульні «Багач» выкарыстоўваецца беларускі класічны правапіс — Тарашкевіца. Гэтая моўная сістэма з’яўляецца першым унармаваным правапісам беларускай мовы.
Першая нармалізацыя беларускага правапісу і граматыкі была зроблена Браніславам Тарашкевічам у 1918 годзе. «Тарашкевіца» афіцыйна ўжывалася да рэформы беларускага правапісу 1933 года.
3. Горад «Багача» — Менск
У гульні «Багач» вуліцы Менску носяць свае спрадвечныя назвы, існуе конка, працуе рамізнае (прыватнае) возніцтва і два чыгуначныя вакзалы. Турма знаходзіцца ў Пішчалаўскім замку, які захаваўся і да нашага часу. Горад абнесены старадаўнім земляным валам, а млыны на рацэ Свіслач мелюць зерне.
4. Валюта гульні — Талеры
У гульні «Багач» вы плаціце і атрымліваеце прыбытак не рублямі, а талерамі. На Беларусі талеры ўпершыню пачалі адбівацца ў 1564 годзе на Віленскім манетным двары. У незалежнай Беларусі спрабавалі вярнуць талеры да ўжытку, але гэтая задума не ажыццявілася. У гульні ўведзены талер, як нацыянальная валюта, і прыдуманы для яе валютны сімвал «T».
5. Сімвалы «Багача» — Пагоня, Шасціканцовы крыж, Калюмны і Васміканцовая зорка
Адмыслова для скрынкі гульні быў распрацаваны патэрн з асноўнымі нацыянальнымі сімваламі: Пагоня, Шасціканцовы крыж, Калюмны і Васміканцовая зорка. Усе гэтыя сімвалы калісьці былі выбраныя людзьмі ў народным галасаванні на сайце «Арт Сядзібы».
Спадарожнымі прадуктамі гульні стануць цішоткі, торбы, наборы налепак і паштоўкі.
Выданне наклада гульні плануецца на пачатку зімы да Калядаў, яна стане выдатным святочным падарункам для ўсіх беларусаў.
Зімовым вечарам у коле сяброў, ці летам на прыродзе з бацькамі, настольная гульня «Багач» дапаможа цікава і прыемна правесці вольны час, таму варта паўдзельнічаць у ажыццяўленні праекта!
У вас ёсць магчымасць спрычыніцца да стварэння і выдання першай беларускай эканамічнай настольнай гульні, а таксама стаць фундатарам, першым уладальнікам гульні, па спецыяльным кошце, атрымаць дадатковыя прадукты з малюнкамі «Багача».
Тасуй калоду, лупі ваўкалака. У Гродне прэзентавалі беларускую настольную гульню «Мракоборцы»
Тасуй калоду, лупі ваўкалака. У Гродне прэзентавалі беларускую настольную гульню «Мракоборцы»
26 красавiка 2016 | Алена Кавальчук
Гродна стаў першым рэгіянальным горадам, дзе прэзентавалі настольную гульню “Мракоборцы”, пабудаваную на беларускім фальклоры ды аднайменнай кнізе. Прэзентаваў гульню яе стваральнік Ілля Бутаў, а тэсціравалі распрацоўку наведвальнікі цэнтра адпачынку і развіцця “Портал”.
“Мракоборцы” ці “Цемраборцы” – стратэгічная картачная дуэльная гульня. Персанажы – цёмныя магі, людзі і дзеці лесу. Гульня разлічана на дзвюх чалавек, але можна гуляць у яе і ўтрох. “Мракоборцы” пабудаваны на агульнаславянскім фалклоры і спадабаецца тым, што любіць беларускія народныя казкі, легенды і гісторыю. Гуляць у яе могуць і навічкі, купіць можна ў інтэрнэт-крамах і мінскіх кнігарнях.
Гульню пачалі ствараць яшчэ ў 2006 годзе, а выпусцілі летась — у 2015. Ілля Бутаў выдаў яшчэ ўводную кнігу “Мракоборец”, заснаваную на ідэі гульні. У наступным годзе могуць выйсці чатыры кнігі Яўгеніі Ліс, дзеянні якіх адбываюцца ў гэтым жа Сусвеце, але паказваюць альтэрнатыўны погляд на яго. У “Мракоборце” галоўны герой – манах-вандроўнік, а ў новых кнігах – паляўнічая на нежыць.
Ілля кажа, што гульня падобна на “Magic the gathering” і “Берсерк”.
— Поспех гульні – гэта пытанне механікі, балансу і камбінацыі, — кажа Павел Верабей з антыкафэ “Портал”.
Ёсць параметры, па якіх можна ацэньваць настольную гульню. Першы – збалансаванасць – наколькі роўныя ва ўсіх гульцоў шансы на перамогу. Другі – наколькі цікава кожны раз гуляць у гульню. Трэці – уваход у гульню – наколькі проста навічку першы раз гуляць у яе. Іван і Мікола, якія тэсціравалі гульню, згадзіліся, што яна дастаткова збалансавана па ўсіх параметрах.
З выпускам гульняў у Беларусі могуць узнікнуць праблемы. Першая – у нашай краіне няма спецыялізаваных выдавецтваў, арыентаваных менавіта на выпуск гульняў. Таму гульню друкавалі ў расійскім выдаведстве “Сквірл”. Грошы Ілля сабраў на беларускай краўдфандынгавай пляцоўцы ulej.by і дадаў сваіх, каб павялічыць наклад і зрабіць кошт максімальна танным. Другая праблема – адсутнасць інфраструктуры. Мала месцаў, акрамя інтэрнэт-крамаў, дзе гульні можна распаўсюджваць.
Стваральнік гульні Ілля Бутаў
У планах — развіццё гульні: выпуск пашыранага выдання з гульнявым полем і большай колькасцю карт, з якіх можна самастойна фармаваць калоду, ды стварэнне серыі кніг. Іван і Павел з “Парталу” згадзіліся, што развіваць гульню, ствараючы новыя сусветы, расы і выдаючы кнігі – перспектыўная справа. Часта гульню набываць толькі з-за таго, што яна мае адносіны да пашыраннага Сусвету, які падабаецца.
Спасылка на крыніцу
Вось тут можна ўважліва вывучыць магчымасці кожнай істоты. «Мракоборцы — Коллекционная карточная игра»
Замовіць гульню ў Гомелі
Агляд гульні «Мракоборцы — на старт!»
«Нашая мэта — матрыца» — беларуска-брытанская каманда распрацавала касцюм для віртуальнай рэальнасці
«Нашая мэта — матрыца» — беларуска-брытанская каманда распрацавала касцюм для віртуальнай рэальнасці
У Tesla Suit можна «дакрануцца» да чалавека, які знаходзіцца за тысячы кілямэтраў ад цябе, адчуць холад, гарачыню і вецер, зрабіць сабе масаж і стаць сапраўдным удзельнікам кампутарнай гульні.
«Памятаеце фільм «Газонакасільшчык»? Ён мяне вельмі ўразіў у дзяцінстве. З таго часу была ідэя зрабіць нешта падобнае. Ну і «Матрыца» пасьля выйшла», — так беларускі праграміст Дзьмітры Марозаў тлумачыць, што за касьцюм яны зрабілі.
11 год таму Дзьмітры Марозаў зьехаў у Шатляндыю, там вывучаў мову і бізнэс. У 2012-м пазнаёміўся яшчэ з адным беларускім праграмістам Сяргеем Хурсам. Іхныя мары супалі.
Цяпер Дзьмітры Марозаў і Сяргей Хурс — сузаснавальнікі брытанскай кампаніі Tesla Studios. А іх Tesla Suit выстаўлены на найбуйнейшую краўдфандынгавую плятформу Kickstarter.
«2016 год — год віртуальнай рэальнасьці, — кажа Марозаў. — Адзіная праблема — мозг верыць, што вы знаходзіцеся ў рэальнасьці, а калі вы дакранаецеся — адчуваньняў няма, і атрымліваецца дысананс. А з касьцюмам вы можаце дакранацца, вы адчуваеце зваротную сувязь. Гэта першы крок да матрыцы!»
Афіцыйная прэзэнтацыя Tesla Suit:
відэа
Зрабіць абсалютна працоўную мадэль удалося за тры гады. Але, па словах Дзьмітрыя, дзеля гэтага трэба сесьці ў «машыну часу». За тыдзень перад запускам праекту на Kickstarter Марозаў спаў толькі дзьве ночы і выпіў літры кавы. Каб зьдзейсьніць мару, давялося пакінуць працу, стаць даўншыфтэрамі, але калі азіраесься — зроблена шмат.
«Нас называлі «летуценьнікамі» і казалі, што ў нас нічога не атрымаецца, — кажа ён. — А мы лёталі на «сьветлавых хуткасьцях». Тры гады працы па 24 гадзіны на дзень сем дзён у тыдзень. Гэта прыкладна як 10 гадоў звычайнай працы ў офісе. Здаецца, што касьцюм з будучыні, а насамрэч мы працуем у такім рытме».
Касьцюм будучыні Tesla Suit працуе па прынцыпе нэйрацяглічнай электрастымуляцыі (NMES).
«Нашае цела так працуе, і касьцюм мы зрабілі такі, — тлумачыць Дзьмітры. — Мозг дасылае імпульсы ў цягліцы, і яны скарачаюцца. Калі вы да чагосьці дакранаецеся, то сэнсары знаходзяцца пад скурай, але інфармацыя пра адчуваньні перадаецца ў мозг па электрычных імпульсах — нэйронах».
Паводле такога ж прынцыпу працуюць, напрыклад, вядомы ўсім па паліклініках электрафарэз ці разнастайныя стымулятары для цягліцаў, якімі карыстаюцца ў спорце.
«Падаюцца нязначныя імпульсы з рознай частатой і сілай току, якія сымулююць розныя адчуваньні: нібыта нехта да вас дакранаецца, нешта паўзе, можна нават перадаць адчуваньне ветру. У наступнае вэрсіі будзе перадавацца цяпло і холад, а таксама сіла цяжару. Калі ў віртуальнай рэальнасьці вы ўздымаеце віртуальную шклянку, можна адчуць, наколькі яна цяжкая, — кажа Дзьмітры.
Жывая дэманстрацыя Tesla Suit:
відэа
Тэхналёгія NMES вядомая вельмі даўно, але беларускія распрацоўшчыкі яе ўдасканалілі і спрасьцілі. «Сам касьцюм — гэта 5 разнастайных тэхналёгіяў. А мы іх аб’ядналі, як Стыў Джобс калісьці аб’яднаў у смартфоне некалькі разнастайных функцыяў. Захопы рухаў, клімат-кантроль, электрастымуляцыя — мы гэта ўсё сабралі і аб’ядналі ў адну мадэль. Прайшлі шмат стадыяў прататыпаў, зрабілі адну тканіну, пасьля іншую», — распавядае Дзьмітры.
Усе існыя на рынку аналягі каштуюць па некалькі дзясяткаў тысяч даляраў, і да таго ж «правадныя».
«Мы зрабілі першую бесправадную мадэль, падключылі яе да плянштэта, кампутара — то бок да віртуальнай рэальнасьці. І цяпер у нас full body (касьцюм на ўсё цела) каштуе недзе паўтары тысячы даляраў, — кажа Дзьмітры. — Гэта ў 10 разоў таньней».
Паводле Дзьмітрыя, ужо праз пару гадоў касьцюм можа каштаваць каля 500 даляраў і стане даступным у кожным доме. Абыходзіцца зь ім вельмі проста.
«Вы надзяваеце яго, ўсталёўваеце дадатак касьцюма сабе на пляншэт, тэлефон, кампутар — і ён працуе, — тлумачыць Дзьмітры. — Мы распрацавалі тактыльны плэер. Ведаеце, як субтытры да відэа? Дык мы дадалі чацьвёртую тактыльную дарожку. Карыстальнік можа ўзяць любое відэа, указаць, на якой сэкундзе, якая частка цела якія адчуваньні мусіць мець. Захоўваеце гэта ўсё, і праз наш тактыльны плэер можна глядзець усе гэтыя відэа, расшарваць іх сябрам».
З такой тэхналёгіяй, пераконвае распрацоўшчык, можна апынуцца хоць у кліпе Мадонны, хоць у любым фільме.
«Як да любога фільму можна знайсьці вялікую колькасьць субтытраў на розных мовах, так і тут: вы можаце стварыць свае тактыльныя субтытры і разьмясьціць іх, — абяцае Дзьмітры. — У нас будзе Appstore (крама дадаткаў) — частку праграмаў мы робім самі, але асноўную аддаем распрацоўшчыкам. Мы выпускаем Software Development Kit. І любы распрацоўшчык гульняў, дадаткаў можа яго выкарыстоўваць, каб інтэграваць актыўныя адчуваньні ў свае дадаткі».
Ва ўласным Appstore Дзьмітры абяцае рэжымы гульняў, спорту-фітнэсу, адукацыі, забаваў.
Касьцюм зроблены з адмысловай тканіны smarttextile, якую таксама распрацавалі пад яго. Як кажа Дзьмітры, звычайная куртка важыць болей. У касьцюме няма аніякіх правадоў, а на яго надзяецца адмысловы пояс. Зараджаецца як звычайны тэлефон, і на адной «зарадцы» цяперашняя вэрсія працуе 4 дні.
Дзьмітры абяцае, што карыстацца касьцюмам будзе абсалютна бясьпечна.
«NEMS ад пачатку выкарыстоўваецца ў мэдыцыне для рэабілітацыі пасьля траўмаў і інсультаў, — кажа ён. — Мы кансультуемся з арганізацыямі, якія займаюцца дапамогай паралізаваным людзям, выкарыстоўваюць разнастайныя мэтодыкі фізіятэрапіі. У нас «на борце» прафэсійныя дактары».
Цяпер вынаходніцтва праходзіць працэдуру сэртыфікацыі.
«Пакуль мы факусуемся на індустрыі забаваў, найперш гэймінг, а таксама спорт, фітнэс, — апісвае распрацоўшчык. — Мэдыцына — гэта наступны крок, бо каб у яе ўвайсьці, трэба клінічныя выпрабаваньні. А тэарэтычна лекар можа дыстанцыйна праз касьцюм вас лячыць, выстаўляць праграмы, таймэры. Далейшая мэта касьцюма — расшыфроўка імпульсаў нэйронаў, каб можна было наўпрост падключыцца да нэрвовай сыстэмы чалавека».
Праз Kickstarter да 7 лютага плянуюць сабраць 250 тысяч фунтаў. Зь іх за пару дзён сабралі амаль дзясятую частку — каля 23 тысяч.
Грошы патрэбныя, каб выпусьціць першую тысячу касьцюмаў. Паралельна каманда зьбірае супольнасьць распрацоўшчыкаў, каб разам давесьці мадэль да спажывецкага рынку.
«Мы гэта робім не дзеля грошай, а каб мару сваю зрабіць рэальнасьцю, — кажа Дзьмітры. — Я ўвогуле лічу, што мая місія выкананая, касьцюм ёсьць і ён працуе. А цяпер выявілася, што шмат аднадумцаў. І такіх «джэдаяў» мы зьбіраем па ўсім сьвеце».
Касьцюм сумяшчальны зь іншымі віртуальнымі гарнітурамі, як Oculus і Google glass.
«Надзяваеце Tesla Suit, Oculus і апынаецеся ў 3D-сьвеце, — абяцае Дзьмітры Марозаў. — Нашая мэта — зрабіць матрыцы».
Аляксандра Дынько, радыё «Свабода» [13:09, 8 студзеня 2016]
##Беларускі навуковец, які жыве ў ЗША, стварае «віртуальную радзіму»
Беларускі вучоны, які жыве і працуе ў ЗША, стварае віртуальную Беларусь. Гэта выбуховая сумесь патрыятызму, псіхадэлікі і настальгіі па радзіме. Над плошчай Перамогі лунаюць бел-чырвона-белыя сцягі, станцыя метро носіць імя Каліноўскага, а ў водах Нямігі плаваюць кракадзілы з русалкамі… Карацей, так проста і не апішаш — трэба глядзець.
Уладзімір Слабін — навуковы супрацоўнік Цэнтра перадавых тэхналогій у адукацыі (Center for Advanced Technology in Education) і па сумяшчальніцтве выкладчык кафедры хіміі Універсітэта Арэгона (University of Oregon).
Да пераезду ў ЗША Слабін быў дацэнтам кафедры хіміі Віцебскага дзяржаўнага ўніверсітэта. Абараніў дысертацыю па распрацоўцы камп’ютэрных праграм па хіміі як сродкаў экалагічнага выхавання. Слабін цікавіцца адукацыйнымі магчымасцямі трохмерных віртуальных асяроддзяў. Таму міма праекту Second Life ён проста не мог прайсці міма.
Што такое SecondLife
Анлайн-праект Second Life з’явіўся ў 2003 годзе. Прадукт выклікаў у гульцоў захапленне, ідэя кампаніі Linden Lab атрымала шчодрае фінансаванне і падтрымку вядучых ІТ-кампаній свету.
Second Life — гэта не столькі гульня, колькі імітацыя жыцця ў віртуальнай прасторы. Асноўны занятак карыстальнікаў — гэта камунікацыя паміж сабой ці стварэнне і аздабленне ўласнай віртуальнай прасторы. Трохі нагадвае вядомую гульню «Sims», толькі анлайн.
На пік папулярнасці праект выйшаў у 2006—08 гадах. Сцвярджалася, што зарэгістраваных карыстальнікаў там было больш за 15 мільёнаў. Гарвардскі і Оксфардскі універсітэты нават выкарыстоўвалі Second Life як адукацыйную пляцоўку. Праўда, большасць карыстальнікаў не затрымлівалася надоўга. На думку самога Філіпа Расдэйла, стваральніка праекту, гэта было звязана з кіраваннем. Жыць у трохмернай рэальнасці, выкарыстоўваючы мышку і клавіятуру, не вельмі зручна. У выніку, наведвальнасць праекту паступова падае.
Second Belarus
У 2008 годзе Уладімір Слабін набыў у Second Life кавалак віртуальнай зямлі плошчай 514 кв.м.
«Калі я назваў яго «Беларусь», то зрабіў гэта інстынктыўна. Проста таму, што так хацелася і таму, што было цікава. У пазнейшыя гады будаваў «інфраструктуру» і таксама не задумляўся аб мэце, хаця і спадзяваўся і спадзяюся, што асяроддзе станецца цікавым і карысным для многіх беларусаў. У кожнага, хто прыходзіць у трохмерны віртуал, свая мэта — гэта можа быць бізнес, гульня, адукацыя, тусоўкі, віртуальны флірт. Вядома, такія развагі гучаць няпэўна для заяўкі на грант. Але ж гэта, дзякуй Богу, не грант, а мая ўласная ініцыятыва», — апісвае Слабін.
Мэта крышталізавалася паступова. Па яго словах, яна такая — пашырыць беларускую культурную прастору шляхам стварэння яшчэ аднаго віртуальнага асяроддзя. У далейшым віртуальная Беларусь няўхільна расла і сёння яе агульная плошча — 8704 кв.м. Менш за гектар, але, да прыкладу, плошча паўнавартаснага вострава ў SL — 6,5 га (65536 кв.м). Па адным востраве ў свой час займалі віртуальныя Латвія і Ізраіль. Па некалькі астравоў сёння займаюць Грэцыя, Нарвегія, Францыя, Японія, гарады Лондан (6), Нью-Ёрк (5), Токіа (3), Портланд (2). У Расіі цяпер два астравы (адзін з іх Масква
), але ў 2008 было больш як 5. Адзін з іх — з контурам сушы ў выглядзе мядзведзя — эмблемы партыі «Адзіная Расія». Там падчас расійска-грузінскага канфлікту (2008) Слабін назіраў пацешную кібератаку
. Так што Беларусь на віртуальных 87 сотках — цалкам нармальна. Краіны свету прадстаўлены ў SL афіцыйна і неафіцыйна.
Напрыклад, Албанія, Калумбія, Мальдзівы, Сербія, Філіпіны, Швецыя
і Эстонія
ў свой час нават афіцыйна адкрылі там амбасады. Не ўпэўнены, што там можна было звяртацца і атрымліваць шведскія ды эстонскія візы (хіба віртуальныя?), але падзеі адбыліся і ўвайшлі ў гісторыю SL. Большасць жа краін і гарадоў пакуль будуецца ў SL сіламі энтузіястаў.
«Некалькі гадоў існуе і асобны востраў Беларусь
, да якога я не маю дачынення, але знаёмы з гаспадаром. Там цікавая прырода, хаця нацыянальнай, беларускай спецыфікі небагата. Падобна да гэтага, некалі быў востраў пад назвай Украіна, спрэс застаўлены мінарэтамі. Сёння ёсць стэрэатыпны такі востраў Афіны без анічога грэчаскага», — піша Слабін.
Як трапіць у віртуальную Беларусь?
Трапіць туды можа кожны. Трэба спампаваць і ўсталяваць кліент Second Life з сайта http://secondlife.com і зарэгістраваць аватар на тым жа сайце. Затым увесці адрас http://maps.secondlife.com/secondlife/Varsity/57/156/99 — і вы на плошчы Незалежнасці.
На краі яе стаіць пахмуры ахоўнік Міхась. Калі да яго наблізіцца, ён пытаецца, чаму вы тут ходзіце і папярэджвае, што мець пры сабе зброю забаронена. Побач проста ў паветры левітуе маляўнічая шыльда. У яе ўманціраваны скрыпт, які запрашае наведніка ўступіць у суполку «Second Belarus». Уступаць неабавязкова, але не-сябра суполкі не зможа ездзіць на трактары «Беларус», апрацоўваць матыкай барозны з бульбай і адкрываць некаторыя дзверы — не зможа карыстацца скрыптамі.
На плошчы размешчаны чорныя лавы. Наведнік можа пасядзець на іх і атрымаць, у залежнасці ад праседжанага часу і шчодрасці наладак, пэўныя віртуальныя грошы (Ліндэн-даляры, L$). У віртуальным свеце, у адрозненне ад рэальнага, можна пражыць без грошай. Але, як і ў рэальным, без іх сумна. З 2006 г. курс змяніўся мала: каля 1000 L$ за 4 $. Шмат чаго ў SL (цела, скуру, адзенне, аўтамабіль, самалёт, інш.) можна здабыць бясплатна.
Таксама на плошчы, як і паўсюдна у віртуальнай Беларусі, вісіць экран у залатой раме «Клікні і параўнай» з парай дзесяткаў рэальных фатаграфій месца. Канкрэтна гэты экран змяшчае фатаграфіі плошчы Незалежнасці і Дома ўрада.
«Помнік Леніну на плошчы адсутнічае праз неадназначнасць гэтай палітычнай фігуры для беларусаў. На плошчы ўвогуле няма помніка, бо цяжка падабраць кандыдатуру, якая б задаволіла ўсіх», — кажа Слабін.
Дом урада
Дом урада абсаджаны блакітнымі елкамі, аздоблены святлістым бягучым арнаментам і надпісамі па-беларуску і па-англійску: «Жыве Беларусь!» — «Belarus forever!» Паколькі месца дасяжнае наведнікам SL з усяго свету, але далёка не кожны наведнік ведае кірыліцу, такі пераклад дарэчы, лічыць Слабін.
Пры захаванні вонкавага падабенства, Дом урада ўнутры мае не шэсць паверхаў, а тры. Згодна з абраным гістарычным падыходам (Полацкае княства — Вялікае Княства Літоўскае — Беларуская Народная Рэспубліка — Рэспубліка Беларусь), у левым і правым крылах першага паверха размешчаны залы Еўфрасінні і Вітаўта адпаведна, у левым і правым другога — залы Каліноўскага і братоў Луцкевічаў, на трэцім паверсе — зала Ластоўскага і зала нашых дзён. У экспазіцыі кожнай залы — партрэты дзеячаў і кнігі ў рост чалавека — літаратурныя сімвалы адпаведнай гістарычнай эпохі. Кнігі можна нават гартаць.
У зале Ластоўскага — «Матчын дар» А.Гаруна, партрэты Антона Луцкевіча, Вацлава Ластоўскага, Палуты Бадуновай, Станіслава Булак-Балаховіча, Уладзіміра Пракулевіча, калектыўная фатаграфія ўрада БНР.
Клікаючы на партрэты беларускіх гістарычных асоб, можна слухаць аўдыёнарысы іх жыцця (8—10 хвілін).
Чырвоны касцёл
«Я не мінчук, быў у Чырвоным касцёле два разы ў жыцці, таму яго ўнутранае ўбранства мала памятаю. Фатаграфій звонку ў Сеціве дастаткова дзеля таго, каб зрабіць гожыя тэкстуры, а вось фатаграфій унутры — адзінкі. Таму скарыстаўся дзеля афармлення сцен і столі тым, што знайшоў, — каментуе Уладзімір Слабін. — Увогуле я спачатку меў план ўзнавіць у SL усе больш-менш значныя будынкі сталіцы. Максімалізм прайшоў хутка, бо праца карпатлівая, вымагае шмат часу. Знаёмая эмігрантка з Чехіі параіла зрабіць не ўсе будынкі, а галоўны ў Мінску. Такім яна лічыла касцёл Святых Сымона і Алены», — кажа Уладзімір Слабін.
Плошча Перамогі, Мастацкі музей і будынак з Траецкага
Побач з Домам урада знаходзіцца плошча Перамогі, аздобленная б-ч-б сцягамі.
Ля яе — дом з Траецкага прадмесця. У яго можна ўвайсці: унутры паштовыя маркі, прысвечаныя Беларусі, узоры вышыванак. Ёсць нават вялікае фота Сяргея Філімонава і Франака Вячоркі ў вышымайках.
Побач з домам бадзяецца барадаты мужчына з тэлефонам. Яго завуць Юры Анатольевіч. «Пры вашым набліжэнні нічога не кажа, — ён заняты, бізнесмэн», — тлумачыць Слабін.
Нацыянальны мастацкі музей месціцца за плошчай Перамогі, збоку ад Траецкага прадмесця.
Тут скульптур няма — толькі карціны. На кожнага мастака заведзена асобная залатая рама, клікаючы на якую, можна паслядоўна паглядзець яго творы. У музеі прадстаўлены пакуль карціны В.Бялыніцкага-Бірулі, Я.Дамеля, Я.Драздовіча, А.Кашкурэвіча, В,Славука, М.Шагала. Пры вонкавым падабенстве будынка ўнутры музея ўсяго адзін паверх з высокай столлю.
Метро
У метро дзве станцыі — «Чарадзейная» і «Каліноўская», у гонар князя Усяслава Чарадзея і Кастуся Каліноўскага, адпаведна. Да кожнай з іх з плошчаў Незалежнасці і Перамогі вядуць эскалатары. Ля ўваходу у «Чарадзейную» стаіць Наталля ў чырвонай сукенцы.
«Я пакуль не прыдумаў, што яна павінна гаварыць мінакам», — прызнаецца Слабін.
А на платформе «Каліноўскай» стаіць Галіна Іванаўна, пры вашым набліжэнні яна кажа: «Цягнік зараз прыйдзе, яны ходзяць кожныя 15 хвілін».
Дарэчы, кожныя 15 хвілін з «Чарадзейнай» сапраўды адпраўляецца блакітны вагон. У яго можна сесці і праехацца. Аб’явы ў цягніку запісаныя голасам самога Уладзіміра Слабіна.
Няміга і «ўсё ў адным»
З Каліноўскай у Нямігу можна проста нырнуць з платформы ці спусціцца на Чарадзейную і, не зварочваючы да цягніка, прайсці прама. Няміга тут — паўнавартасная рака. У ёй плавае кракадзіл, а на дне — русалкі. У мяне міжволі ўзнікае пытанне, з чаго б складаўся рацыён беларускіх кракадзілаў, калі б такія існавалі.
Нездалёк ад уваходу у метро стаіць кіёск «Белсаюздруку». Калі клікнуць на палічку з назвай газеты, трапляеш на сайт. Дарэчы, «Наша Ніва» ў ім таксама прадаецца.
Можна скарыстацца опцыяй «усё ў адным» на адмысловай пляцоўцы. Вось відэа, як яна працуе:
Відэа
БДУ і сем замкаў
БДУ рэпрэзентаваны галоўным корпусам (у ім месцяцца чатыры факультэты). Таксама на карце «Беларусі» можна знайсці сем замкаў. Яны цалкам прыдуманыя. У адным нават водзяцца прывіды.
«Унутры абстаўлена так, як, на маю думку, мог жыць беларускі шляхціц (можа нават магнат) часоў ВКЛ. Я не быў заўсёды паслядоўны, таму падлога там заслана не мядзведжай скурай, а тыповым дываном савецкага часу, тканым, аднак, у Беларусі. Над дываном — сінія і ружовыя сэрцайкі, гэта танцавальныя анімацыі. Калі вы апынуліся тут з дамай (або кавалерам), клікніце на гэтыя сэрцайкі і патанчыце. Вы ў Беларусі, ваша абранніца ў Афрыцы, а ў віртуальнай Беларусі вы разам», — раіць Слабін.
Віцебск і Гарадок
Ёсць на карце і кавалкі малой радзімы Слабіна. Гэта Пакроўскі храм і частка вуліцы Кірава з Віцебску.
«Я пражыў у Віцебску больш як дваццаць гадоў, таму мая любоў да гэтага горада натуральная. Дзеля эканоміі месца пададзены ўсяго два будынкі: іх паўночныя бакі выглядаюць нібы дамы ля чыгуначнага вакзала, а паўднёвыя — як дамы ля Дзвіны», — кажа Слабін.
Гарадок, дзе Слабін нарадзіўся, прадстаўлены культурна-асветніцкім цэнтрам на цэнтральнай плошчы горада і краязнаўчым музеем, якімі аўтар бачыў іх у 2009 годзе. На сценах унутры краязнаўчага музея: знакамітыя людзі — ураджэнцы Гарадоцкага раёна, у тым ліку і сам Слабін.
«Крыху нясціпла, але ж гэта праўда — я ёсць і ў музеі, і ў кнізе «Памяць» Гарадоцкага раёна
, з якой браў звесткі», — каментуе аўтар.
Таксама ў «Гарадку» ёсць помнік «Тарасу на Парнасе» і школа. « У 2011—12 гадах я праводзіў тут са студэнтамі віртуальныя кансультацыі па агульнай хіміі, аб чым пазней апублікаваў пару
артыкулаў
. Пагадзіцеся, гучыць не зусім звычайна, што амерыканскія студэнты прыходзілі на кансультацыі ў віртуальную Беларусь», — адзначае Слабін.
Беларусь Нябёсная
На зямлі — гэта ўсё. Але ж свет віртуальны, таму трэба трапіць на неба. Зрабіць гэта можна двума спосабамі: праз тэлепорцер ці сеўшы на цягнік у метро. На небе можна сустрэць Віцебскі чыгуначны вакзал…
…кіёск з віцебскай рэгіянальнай прэсай…
калгасныя палеткі і вясковы падворак.
Калі ёсць час і вы далучыліся да SL-групы «Second Belarus», можаце ўзяць пілу і папілаваць. Можаце пакатацца на трактары «Беларус» МТЗ-50 у яго чырвоным, экспартным варыянце — ці проста так, а то і прычапіўшы цыстэрну з гноем, распырскваючы ўгнаенне. Можна таксама пакапаць бульбу ці сабраць свежае гародніны.
Далей — весялей.
«За агароджаю — пшанічнае і жытняе поле, за полем — лужок, там у траве — фасфарычны левітуючы кубік. Назавем яго генератарам жаночай прыгажосці. Дзень і ноч ён распаўсюджвае ў кіберпрасторы вобразы беларускіх журналістак, акцёрак, спявачак, спартсменак, удзельніц конкурсаў прыгажосці і проста прыгожых. Сярод іх Марына Аляксейчык, Іна Афанасьева, Таццяна Беланогая, Кацярына Бурая, Вольга Гарапучык, Аляксандра Герасіменя, Таццяна Глазко, Ксенія Голуб, Ірына Дарафеева, Ганна і Наста Дашкевіч, Дар’я Домрачава […]», — так апісвае аўтар наступны сюрпрыз.
відэа
Насамрэч, «генератар» — гэта проста белая квадратная пляма, з якой выскокваюць жаночыя фотаздымкі. Больш за ўсё яна нагадвае застаўку да перадачы з віншаваннямі нейкага малабюджэтнага рэгіянальнага тэлеканала.
Лес
Ёсць у віртуальнай Беларусі і лясок. Там водзяцца алені, мядзведзі, дзікі, белыя ваўкі. «Планую дадаць лясных братоў-партызан, для іх ужо раскладзена вогнішча», — абяцае Слабін.
У лесе месціцца і «дыскатэка» — штосьці накшталт пляцоўкі з экранам, на якім Слабін плануе прадставіць кожнага беларускага выканаўцу.
Хакей і станікі
Але ж слабінскі «праект» — не адзінае беларускае ў свеце Second Life. Як адзначае сам Уладзімір Слабін, на кірмашы можна набыць Тэрыторыю Беларусі з рэльефам
у выглядзе файла
Калі хто пажадае купіць асобны востраў у SL і будаваць там сваю Беларусь, ён можа загрузіць гэты файл, і суша адразу ж прыме адпаведную форму. Таксама ёсць хакейныя швэдры…
…налепка на шчаку для фанатаў…
….ці станік.
Насамрэч, экскурсія па «Віртуальнай Беларусі» — штука вясёлая. Часам цікава, часам смешна. Так што, калі няма чаго рабіць — рэкамендую. А калі хтосьці хоча далучыцца да слабінскага хобі — то ён не супраць.
«Магчыма, у чытачоў з’явіліся свае арыгінальныя ідэі. Калі гэта так, напішыце, калі ласка на ulad.slabin@secondbelarus.com — будзем супрацоўнічаць», — запрашае Уладзімір.
Улад Швядовіч [8:54, 18 снежня 2015]
Спасылка на арыгінал артыкула
Апошні
Назва: Апошні
пераклад з рускай мовы
Аўтар арыгіналу: Cheshire
Аўтар перакладу: veresk
Жанр: Постапакаліпсіс
Інтэрпрытатар: AkURQ1.28pre6
Версія гульні: 1.0
Апісанне: » І гудзе вецер у спляценні ажурных антэн, што цягнуцца да неба, і нясе пах, вільготны, салёны. І б’ецца хвалямі акіян недзе далёка ўнізе. І сонца, барвовае, вечаровае, ператварыла далягляд у даліну расплаўленага золата. І тырчаць з вады хмарачосы-скалы, быццам зубы.
І відаць з даху маёй васьмідзесяціпавярховай выспы, што больш нічога няма. Няма і не будзе ні дамоў, ні людзей, ні ярка-чырвонага аўтамабіля на пад’язной сцежцы, ні памылковых прагнозаў надвор’я, ні перапоўненага курортнага пляжу, ні кінасеанса ў пятніцу, ні цёплай дзявочай рукі, ні дзіцячага бесклапотнага смеху. Не будзе войнаў, хвароб, страху шчасця і болю.
Толькі неспакойны акіян і зыркае, абыякавае сонца.
Гуляць анлайн
Спампаваць гульню
Старонка арыгіналу
666 bytes
Назва: 666 bytes (пераклад з рускай мовы)
Аўтар: СантиМЭТР
Аўтар перакладу: Уладзімір Чараухін
Інтэрпрытатар: AkURQ1.28pre6
Версія гульні: 1.0
Жанр: Кароткая гульня
Апісанне: «СантиМЭТР : «Гэта гульня сама падобная на хокку: яе тэкст лаканічны, але зусім не празрысты для разумення. Мне здалося, што ён у большай ступені апелюе да пачуццёвага, а не рацыянальнага успрыняцця; нясе ў першую чаргу настрой, а не ідэю.
Пацешыла канцоўка – нечаканая, але вельмі жыццесцвярджальная.
Тэма аднаполага кахання, на шчасце для гульцоў-гетэрасексуалаў (накшталт мяне), не з’яўляецца ў гульні цэнтральнай і раскрываецца толькі ўскосна.»»
Гуляць анлайн
Спампаваць гульню
Старонка арыгіналу
Ваўкалакі і Хапуны: да выхаду рыхтуецца беларуская картачная гульня «Цемраборац»
Ілля Бутаў — даследчык анамальных з’яваў, які аб’ездзіў усю Беларусь у пошуку фантастычных істот. Цягам такіх вандровак у яго і нарадзілася канцэпцыя гульні, дзе б разам суіснавалі ведзьмакі, ваўкалакі, плачкі і рыцары.
«У кожнай экспедыцыі сяляне расказвалі нам пра неверагодных жывёлаў і белыя здані, якія нібыта яшчэ існуюць ці існавалі ў іх краях раней. Таксама аднойчы мы натрапілі на штосьці кшталту айчыннага «Стоўнхенджа»: для чалавека ў цэнтры такой пабудовы ў розныя поры года сонца заходзіла за рознымі слупамі — нашыя продкі такім чынам вызначалі дні сонцастаянняў. Але тады я падумаў — а хай гэта будуць парталы, праз якія людзі і тыя дзіўныя істоты пераносіліся ў розныя куткі краіны. З гэтага ўсё і пачалося», — распавёў Ілля аб вытоках ідэі.
З таго моманту мінула 6 гадоў, цягам якіх выпрацоўваўся сюжэт, балансавалася механіка і выдумляліся персанажы — распрацоўшчыкі сцвярджаць, што за аснову ўзялі беларускі фальклор. Увогуле, гульцу пакуль што даступны толькі тры бакі канфлікту — «Дзеці Лесу», «Царква» і «Цёмныя магі». У будучыні кола антаганістаў плануецца пашырыць.
«Мы кансультаваліся з навукоўцамі, стараліся падабраць «нашае». Але, напрыклад, той жа Вядзьмак — ён ёсць амаль што ва ўсіх нашых суседзяў. Таму нельга сказаць, што гульня заснаваная толькі на нашых паданнях. Аднак напрыклад персанаж «Хапун» узяты з рэальнага, калі так можна сказаць, прататыпу — у адной экспедыцыі жыхары вёскі расказвалі нам пра вялізнага яшчара і называлі яго Хапуном. Пры гэтым для мясцовых гэты Хапун — звычайная істота, нічога дзіўнага. Таму гэтая істота ў нашай гульне мае выгляд вялізнага варана, яшчара», — запэўніў Ілля.
Увогуле распрацоўшчыкам давялося стварыць 150 выяваў гульнявых персанажаў, малявалі якіх мастакі-энтузіясты пераважна з Расіі. Відаць, менавіта таму розныя «рыцары» ды «святары» маюць не зусім тыповы для беларускіх выгляд.
«Я сам не ўмею маляваць, таму ўсе выявы — гэта плён фантазіі мастакоў, якім мы замаўлялі персанажаў. Але гульня, у адрозненні ад кнігі, якую я выдаваў за свой кошт, яшчэ не выйшла — мы збіраем на яе грошы на краўд-фаўндынгавай пляцоўцы (патрэбна каля $1500 — рэд). Таму, калі знойдуцца ахвотныя, якія змогуць намаляваць рыцараў у выглядзе крылатых вершнікаў, то мы скарыстаемся іх працай. Гэта можна абмяркоўваць», — сказаў Ілля.
Паводле аўтара «Цемраборцаў», праектам ужо зацікавіліся ў «Будзьма» і «Арт-сядзібе». Ілля спадзяецца, што з іх дапамогай можна будзе перакласці кнігу і гульню пра «Цемраборцаў» на беларускую мову і дадаць яшчэ больш «нашага» антуражу, бо першапачаткова гульню па-беларуску аўтар не рабіў — не хацеў звужваць кола патэнцыйных аматараў.
Дарэчы, варыянтаў перакладу слова «Мракоборцы» на беларускую мову — процьма. Іллі ўжо прапанавалі такія назвы, як «Змроказмагары» і «Цемразмагары», «Змрокагубцы», «Цемралупцы» і «Злыднедаўцы».
Бізнес-гульня «Белаполія»
Белаполия» — настольная навучальная бізнес-гульня з віктарынай! Інвестуй, складай здзелкі, будуй у беларускіх гарадах, багацей! Гульня «Белаполия» прызначана для людзей усіх узростаў, жадаючых атрымаць асноўныя бізнэс-навыкі, неабходныя для дасягнення любой мэты.
У склад гульні ўваходзіць:
Гульнявое поле—1 шт.
Ігральныя фішкі—6 шт.
Грашовыя купюры (добрай якасцю ад 5 да 1000 рублёў)—144 шт.
DVD-дыск з віктарынай «Белаполия» —1шт.
Друкаваная версія віктарыны «Белаполия» — 1 шт.
Трымальнік для грошай—1 шт.
Імянныя бланкі гульца(для вядзення фінансавай справаздачнасці)—36 шт.
Гульнявыя карткі на права ўладання гарадамі і транспартнымі кампаніямі)—20 шт.
Гульнявыя карткі на права ўласнасці (беларускія кампаніі і брэнды)—33 шт.
Карткі гульнявых сітуацый (SMS, ПОСПЕХ, ИНВЕСТ-УГОДА)—66 шт.
Жэтоны БІЗНЭС-ЦЭНТРАЎ і ТРАНСПАРТНА-ЛАГІСТЫЧНЫХ ЦЭНТРАЎ—20 шт.
Ігральныя кубікі—3 шт.
Правілы гульні—1 шт.
Выбірай мэту, рухайся да перамогі!
Вядзі сучасны бізнэс у Беларусі, абачліва размяркоўваючы свае рэсурсы. Атрымлівай выдатную практыку ў вядзенні фінансавай справаздачнасці падчас набыцця беларускіх кампаній, заключэння здзелак і будаўніцтва бізнэс-цэнтраў у беларускіх гарадах.
Пашырай свае веды пра культуру, гісторыю, прыроду і вядомых асоб роднай краіны.
Вам належыць узняцца наверх, пачынаючы з «узроўня бізнэсу»(першапачатковага назапашвання капіталу) да ўзроўню інвестыцый» і далей да сваёй мэты.
Памер скрынкі: 35,5235,5см.
Краіна вытворчасці: Беларусь.
Набыць гульню можна тут, а таксама можна пашукаць і ў іншых месцах.
Настольная гульня “Падарожжа па краіне электронікі”
Настольная гульня “Падарожжа па краіне электронікі”
Настолка для дзяцей «Падарожжа па краіне электронікі» створана ў межах сумеснага праекта Цэнтра экалагічных рашэнняў і Прадстаўніцтва ЕС у Беларусі, які накіраваны на стварэнне сістэмы збору небяспечных электронных адыходаў (батарэйкі, бытавая тэхніка, электроніка, ртутныя лямпачкі) ад насельніцтва трох рэгіёнаў Беларусі — Браслава і Браслаўскага раёнаў, Бабруйска і Жодзіна.
Адна з частак праекту — інфармацыйная работа з насельніцтвам пра неабходнасць правільна ўтылізаваць старую тэхніку і электроніку, тлумачэнне, чаму нельга выкідаць гэтыя тавары з агульным смеццем (як гэта ўплывае на здароўе), як правільна спажываць, каб мінімізаваць шкодны эфект на здароўе людзей і прыроду. Мэтавай аўдыторыяй для гульні былі абраныя школьнікі, бо:
У малых гарадах і раёнах Беларусі амаль што адсутнічаюць грамадскія актывісты і незалежныя грамадскія арганізацыі, лідары меркаванняў. Звычайна школьнікі — гэта самая актыўная частка насельніцтва, якім яшчэ не ўсё роўна. Таму адна з буйных частак інфармацыйнай кампаніі праекта накіраваная на школьнікаў, якія ў працэсе таксама задзейнічаюць сваіх бацькоў.
◦ Вельмі важна ў дзіцячым ўзросце закласці добрыя ідэі, павышаць свядомасць з ранніх гадоў.
Гульні былі перададзены ў школы вышэй названых раёнаў (прыкладна па 100 штук на раён). З выкарыстаннем гульні Цэнтр экалагічных рашэнняў правёў каля дзесяці школьных фестываляў, дзе ў тым ліку праводзіліся спаборніцтвы па гульні сярод малодшых школьнікаў. Таксама гульня была прадстаўленая на Рэспубліканскім фестывалі экалагічных праектаў у Тураве 1 мая 2015; на творчым фестывалі «Зялёны ўікенд» 6-7 чэрвеня ў «Галереі Ў».
Замоўца: Цэнтр экалагічных рашэнняў.
Ідэя і распрацоўка: Таццяна Кузняцова, Кацярына Еўсюкова, Анатоль Калач, Воля Бераснева.
Малюнкі і мастацкае афармленне: Воля Бераснева.
Спампаваць файлы гульні можна на сайце Ecoidea.by, самастойна раздрукаваць поле і гуляць.
Спасылка на артыкул.
Выйшла ў свет беларуская настольная гульня «Разам!»
Настолка «Разам!» вышла ў свет і даступна для набыцця. Першы наклад гульні, выдадзены пры падтрымцы «Арт Cядзібы», вельмі абмежаваны — усяго 100 асобнікаў! Таму спяшайцеся.
«Разам!» — гэта настольная гульня, створаная для таго, каб у кампаніі сяброў можна было весела бавіць час па-беларуску. Гульня пабудавана на камунікацыі паміж людзьмі і папулярным сярод моладзі загадванні і адгадванні словаў.
У настолцы «Разам!» сабрана больш за 1 900 беларускіх словаў і назваў, а таксама больш за 200 выбітных асоб нашай зямлі.
Акрамя таго, «Разам!» — гэта добры інструмент для павышэння ўзроўня валодання беларускай мовай.
У працэсе гульні:
па-першае, пашыраецца слоўнікавы запас (бо ў гульню адбіраліся не толькі распаўсюджаныя словы накшталт «дэнамінацыя, жыхар, хакей, Вільня, новабудоўля і інш.»), але і безэквівалентная беларуская лексіка — «мацярдушка, вятружнік, філіжанка, поўня, роспач і інш.»,
па-другое, дзякуючы «Разам!», ігракі вучацца падбіраць сінонімы і тлумачыць з’явы і паняцці выключна пры дапамозе сродкаў беларускай мовы.
У «Разам!» могуць гуляць як людзі, якія толькі пачынаюць асвойваць беларускую мову, так і тыя, хто карыстаецца мовай у паўсядзённым жыцці. Для гэтага калоды картак разбіты на складаны і просты ўзроўні: пачаткоўцы могуць гуляць толькі простымі калодамі, а тыя, хто добра ведае беларускую мову, маюць магчымасць карыстацца адразу ўсімі калодамі — і простымі, і складанымі.
У настолку можна гуляць кампаніямі ад 4 чалавек — у госцях, дома, на прыродзе. Камплект гульні складаецца з ігравога поля, фішак, пясочнага гадзінніка і картак са словамі.
Паспрабуйце згуляць у «Разам!» — і хутка вы адчуеце, як гаварыць па-беларуску стала лёгка і прыемна!
Гульню можна замовіць у інтэрнэт-краме «Імбрык»
Беларускія замкі з паперы
Беларусь — гэта краіна замкаў. Выражце і склейце папяровыя макеты нашых славутых замкаў!
Выбраць і замовіць сабе макет можна тут.
VARTA: афлайн-гульня па-беларуску і з беларускімі зоркамі
VARTA: афлайн-гульня па-беларуску і з беларускімі зоркамі
VARTA — гэта новая камандная гульня-віктарына па-беларуску, падчас якой гульцы спаборнічаюць ў ведах і выконваюць непрадказальныя заданні. Свае веды пра родны край і творчыя здольнасці давядзецца праверыць нароўні з зоркамі беларускай музыкі, літаратуры і спорту.
«Мы лічым, што беларускамоўным, у першую чаргу, не хапае таго асяродку, ў якім можна было б размаўляць па-беларуску, – распавядае адна з арганізатараў гульні Юлія Калодкіна. — Менавіта таму адна з мэтаў нашай гульні – пазнаёміць паміж сабой людзей, якія размаўляюць, або хочуць размаўляць па-беларуску, згуртаваць іх. Мы ўпэўненыя, што той, хто прыйдзе на гульню адзін, абавязкова знойдзе тут кампанію новых беларускамоўных знаёмых».
У першай гульні VARTA прымуць удзел музыка Зміцер Афанасенка і паэтка, вядоўца тэлеканала «Белсат» Валярына Кустава.
VARTA ладзяць 6 чалавек, якія сабраліся з розных культурных рухаў, каб ствараць гульню разам. Каманда, якая працуе над гульнёй, – не пачаткоўцы. Кожны са стваральнікаў мае арганізацыйны вопыт, многія задзейнічаныя ў моладзевых культурных і адукацыйных арганізацыях ды кампаніях.
«3 лютага адбудзецца першая гульня VARTA – і гэта толькі пачатак, – дадае Юлія. — Мы плануем праводзіць гульню VARTA з перыядычнасцю некалькі разоў на месяц — кожны раз з удзелам новых гульцоў і новых беларускамоўных зорак».
Сачыць за навінамі гульні можна на старонках VARTA УКантакце і на Facebook.
Контурная карта Беларусі
Контурная карта Беларусі
Знайдзі на мапе ўсе гарады Беларусі — інтэрактыўная гульня
У інтэрнэце з’явілася інтэрактыўная гульня, прысвечаная геаграфіі Беларусі. Ад удзельніка патрабуецца нанесці 112 гарадоў краіны на контурную карту.
belarus_map_02-2
Неабходна пстрыкнуць у тым месцы, дзе, па вашым меркаванні, знаходзiцца той ці іншы горад.
Калi вы патрапiлi дакладна або промах атрымаўся менш за 20 кiламетраў, залiчваецца 3 ачкi, пры ўмове патраплення ў радыусе 50 кiламетраў вы атрымаеце 2 ачкi, i 1 ачко — калi атрымалася ўкласцiся ў 100 кiламетраў.
Для пераходу да наступнага горада, трэба проста пстрыкнуть у любым месцы на мапе.
Пасля праходжання гульні сістэма пакажа атрыманую колькасць балаў.
Сайт гульні знаходзіцца тут.
Беларуская настольная гульня — «Паўстанцы»
Беларуская настольная гульня — «Паўстанцы»
Апісанне:
“Паўстанцы” – першая беларуская настольная гульня, пад час якой вы можаце паглыбіцца ў атмасферу 1863-а года і стаць знакамітай гістарычнай асобай (Каліноўскім, Урублеўскім, Мураўёвым і інш.), альбо простым беларусам уплываць на сыход паўстання.
Гульня “Паўстанцы” пабудавана найперш на зносінах паміж людзьмі, абмеркаванні і выказванні сваёй пазіцыі. Падманваць, хлусіць, майстэрскі блытаць прысутных і бязлітасна забіваць суперніка – права кожнага ўдзельніка.
Коратка пра гульню: можа браць удзел ад 6 да 20 чалавек, існуе тры калоды карт (“Персанаж”, “Выбар”, “Лёс”), гульня мае невялікае падабенствы да знакамітай гульні “Мафія”.
Спасылка на афіцыйную суполку гульні ў vk.com
Жывая табурэтка
Назва: Жывая табурэтка
Пераклад з рускай мовы. У арыгінале назва гульні «Говорящая табуретка»
Аўтар гульні: Мікіта Каценка
Аўтар перакладу: Уладзімір Чараухін
Жанр: фэнтэзі, чарадзейства
Інтэрпрытатар: AkURQ1.28pre6
Версія гульні: 1.0
Апісанне: «…Стары ў чорнай мантыі павольна памешваў смярдзючае варыва доўгай лыжкай, мармычучы пад нос нейкія словы. Ворагус забіватус, лохас замачытус…», — вугнявіў ён. «Стулус ажыўлятус!!!», — закрычаў ён голасам, амаль сарваўшыся на віск. Пасля ўсіх гэтых маніпуляцый, ён паліў зеллем табурэтку, што стаяла побач. «Ну, вось і ўсё!», — радасным голасам прамовіў стары. У гэты самы момант пайшоў град, і яго закінутая лабараторыя (больш падобная да адрыны, не вытрымаўшы такога напору, развалілася, пахаваўшы пад сабою і старога, і табурэтку.»
[Гуляць анлайн][1]
Спампаваць гульню
[1]: http://il.ideahost.by/game/UrqW-gh-pages/index.html#Жывая табурэтка
Дат_Навірэ
Назва: Дат-Навірэ
Пераклад з рускай мовы
Аўтар: Вячаслаў Дабранаў
Аўтар перакладу: Уладзімір Чараухін
Платформа: Tweebox
Інтэрпрытатар: не патрабуецца
Версія гульні: 1.0
Жанр: Інтэрактыўнае апавяданне
Апісанне: «Два дні ваш атрад сыходзіў ад пагоні. Але людзі і коні стаміліся, а да Рабенхольма ўсё яшчэ вельмі далёка. І ўсё бліжэй пераследнікі, усё гучней чутны іх горны і ўсё спалоханей іржанне коней, што адчулі набліжэнне ваўкалакаў.
«Ламар, — кліча лорд Одрык майстра замкавай варты, які скача ў ар’ергардзе і, калі той набліжаецца, гаворыць. — У такім тэмпе зеленаскурыя нагоняць нас праз суткі. Будзем вымушаныя даць ім бой. Як думаеш, паспеем да Вясновага Перавалу?»
«Не, мілорд. Але нават калі і паспеем, то ў нас не будзе часу падрыхтавацца да атакі, — адгукаецца майстар.
«Што ж ты прапануеш?»
«Калі цяпер адхіліцца на захад, то да світанку мы дабяромся да курганоў. І руінаў Дат-Навірэ»», — вочы Ламара блішчаць у цемры.
«Добра, так і зробім, — Одрык паварочваецца ў сядле і звяртаецца да астатніх. — Нам не паспець да Рабенхольма — вораг нагоніць нас значна раней. Таму мы рушым да курганных палёў і дамо ім бой у Дат-Навірэ». Стары форт будзе нам найлепшай абаронай».
І невялікі атрад людзей паварочвае на захад, пакінуўшы за спінай святло поўні, што прабіваецца скрозь кашлатае голле хвояў.»
Адкрыйце спасылку ў новым акне, каб гуляць анлайн. (версія гульні з захаваным аўтарскім афармленнем тэксту)
А гэта версія гульні без аўтарскіх аздобаў у тэксце, больш зручная для людзей, што карыстаюцца праграмамі экраннага доступу.
Старонка арыгіналу.
САРГАСС 19
Назва: САРГАСС 19
Пераклад з рускай мовы
Аўтар: Сяргей Токараў
Аўтар перакладу: Уладзімір Чараухін
Платформа: Axma
Інтэрпрытатар: Не патрабуецца
Версія гульні: 1.0
Жанр: Інтэрактыўнае апавяданне
Апісанне: «… 2341 год. 21:30 стандартнага часу. Касмічная станцыя «Саргасс 19» за арбітай Юпітэра.
Самотны служачы кампаніі «Саргасс» глядзеў на зоркі. Зоркі яго ігнаравалі. У дзяцінстве ён марыў паляцець да іх, адкрыць новую планету, заснаваць калонію і змагацца з пачварамі. Але нічога з гэтага не спраўдзілася. І цяпер ён сядзеў на звычайнай планетарнай станцыі, адсочваючы траекторыі касмічнага смецця на глухой арбіце паміж Юпітэрам і Сатурнам. Тут не пахла рамантыкай, толькі старым адпрацаваным пластыкам.
На прыборнай панэлі заміргаў сігнал уваходнай сувязі…»
Адкрыйце гэтую спасылку ў новым акне, каб гуляць анлайн
Скапіяваць файл з гульнёй на свой камп’ютэр
Старонка арыгіналу
Кветка
Назва: Кветка
Пераклад з рускай мовы
Аўтар: fireton
Аўтар перакладу: veras
Інтэрпрытатар: FireURQ
Версія гульні: 1.0
Апісанне: Ты маленечкае зярнятка. Ці зможаш ты вырасці і стаць кветкай?
Гуляць анлайн
Скапіяваць гульню
Старонка арыгіналу
Не адзін
Назва: Не адзін
пераклад з рускай мовы
Аўтар: Вячаслаў Дабранаў
Аўтар перакладу: Уладзімір Чараухін
Жанр: Інтэрактыўнае апавяданне
Інтэрпрытатар: AkURQ1.28pre6
Версія гульні: 1.0
Апісанне: «Ці не здаралася вам хаця б адзін раз у жыцці спалохацца, што вы зусім пераблыталі, дзе ява, а дзе сон і вы ўжо не здолееце адшукаць дарогу ў раніцу? Гэта гісторыя пра страшны сон аб тым, што самага роднага чалавека няма ўжо побач з вамі. Адшукайце выйсце з маленькага пекла!
[Гуляць анлайн][1]
Спампаваць гульню
Старонка рускамоўнага арыгіналу знаходзіцца тут
А вось тут знаходзіцца экзэшнік, які ўтрымоўвае гэты квэст з прымацаваным да яго прайгравальнікам FireURQ. Запускаеце файл і адразу можаце чытаць.
На магчымую лаянку антывіруса не звяртайце ўвагу: той хваравіта рэагуе на выкарыстоўваемы распакоўшчык. Гэта падманнае спрацоўванне! Яшчэ адна заўвага: гэты файл бескарысны для невідушчых людзей: FireURQ не агучваецца скрынрыдэрамі.
Спампаваць гульню+прайгравальнік
[1]: http://il.ideahost.by/game/UrqW-gh-pages/index.html#Не адзiн
У інтэрнэце з’явілася анлайн-гульня «Дом з таямніцамі», прысвечаная Багдановічу
Школьнікі змогуць вывучаць творчасць Максіма Багдановіча з дапамогай кампутарнай гульні «Дом з таямніцамі», створанай па міжнародным праекце «Віртуальнае мінулае — гарант поспеху будучыні музеяў» праграмы трансгранічнага супрацоўніцтва «Літва-Латвія-Беларусь 2007-2013».
Пра гэта паведаміла каардынатар праекта з беларускага боку, супрацоўнік Гродзенскага гісторыка-археалагічнага музея Святлана Рапецкая.
У аснове гульні — матэрыялы гродзенскага Дома-музея Максіма Багдановіча, біяграфічныя звесткі, творчасць паэта. У гульнявой форме школьнікі атрымліваюць інфармацыю пра дзяцінства і гродзенскі перыяд жыцця паэта, яго атачэнне, гарадское асяроддзе таго часу. Гульня складаецца з некалькіх узроўняў і ўяўляе сабой падарожжа па мемарыяльных пакоях музея. У гульні шмат загадак, гучыць чыстая беларуская мова, на апошнім узроўні гулец павінен сабраць разам сям’ю паэта. Гульня разлічана на школьнікаў і студэнтаў, а таксама ўсіх, хто цікавіцца гісторыяй і паэзіяй.
Гульню ўжо выпрабавалі школьнікі Гродна, педагогі зацікаўлены выкарыстоўваць яе ў адукацыйных мэтах, адзначыла Святлана Рапецкая.
Згуляць у яе можна анлайн на сайце праекта.
[Паводле БелТА][2]
[2]http://www.belta.by/
Рэч Паспалітая абодвух народаў — інтэрактыўная гістарычная віктарына
Гульня з’яўляецца інтэрактыўнай гістарычнай віктарынай, якая распавядае аб гісторыі Рэчы Паспалітай ад моманту яе паўстання і аж да канца існавання. Гульня мае на мэце азнаямленне гульцоў з гістарычным зместам і заахвочванне да паляпшэнне ведаў аб культуры, традыцыях і гісторыі краін, якія ўваходзілі ў склад былой Рэчы Паспалітай.
Гульня з’яўляецца бясплатнай і даступна онлайн па адрасе: http://rp1569.com і гуляць у яе можа кожны. Праект быў зроблены ў флэш-тэхналогіі для забеспячэння максімальна магчымай даступнасці.
Мэта гульца адказаць на максімальную колькасць пытанняў у гульні. Пасля праходжання кожнага ўзроўню, гулец атрымае адзін з атрыбутаў шляхціча. Галоўнай задачай з’яўляецца сабраць усе атрыбуты і дыплом надання шляхецтва.
ЭПІЧНАЯ НАСТОЛЬНАЯ ГУЛЬНЯ «1514»
Улетку 1514 году, пасля працяглай аблогі, маскоўскім войскам удалося захапіць Смаленск. Здавалася, шлях у глыбіню Беларусі, для яе захопу, быў адкрыты і Вялікі князь маскоўскі Васіль III рушыў далей сваё незлічонае войска. Каб спыніць наступ маскоўскай арміі, Вялікі князь Літоўскі Жыгімонт Казіміравіч, накіраваў насустрач палкі Вялікага княства Літоўскага, пад камандаваннем Гетмана найвышэйшага, князя Канстанціна Астрожскага.
Раніцай, 8 верасня, дзве вялікія сілы сыйшліся на полі пад Оршай…
Прывядзіце сваё войска да перамогі!
Станьце на чале маскоўскай арміі або сілаў Вялікага Княства Літоўскага. Кідайце кубік, перасоўвайце свае войскі, удзельнічайце ў баях і выконвайце загады з картак. Ад вашае тактыкі і ўдачы залежыць, ці здабудуць палкі пяхоты, конніцы і артылерыі жаданую перамогу!
У набор уваходзяць:
Гульнявое поле
Трыццаць чырвоных картак з загадамі
Трыццаць чорных картак з дзеяннямі
Тры фігуркі маскоўскіх войскаў
Тры фігуркі літвінскіх войскаў
Кубік
Правілы
Пах пораху і жаданне перамогі
Узрост: 6+
Час гульні: ~ 40 хвілін
Іншае жыццё
назва: Іншае жыццё
пераклад з рускай мовы
аўтар: TarnumMC
аўтар перакладу: veras
інтэрпрытатар: FireURQ
жанр: містыка, постапакаліпсіс
апісанне: «Гісторыя пра апошняга чалавека на зямлі. Канцоўка падасцца вам цікавай.»
[Гуляць анлайн][1] (Увага! гульня можа загружацца павольна!)
Спампаваць гульню.
[1]: http://il.ideahost.by/game/UrqW-gh-pages/index.html#Iншае жыццё
Апошняя справа
назва: Апошняя справа
Пераклад з рускай мовы
аўтар: fireton
аўтар перакладу: veresk
інтэрпрытатар: FireURQ
жанр: містыка, рамантычныя прыгоды апісанне: «Кароткая, але атмасферная містычная гісторыя з вельмі прыемным тэкстам і музычным суправаджэннем. Атрымала заслужаны прыз сімпатый арганізатара на конкурсе ГЛ(і)І-2009. Запускаецца толькі ў FireURQ.»
[Гуляць анлайн][1] Спампаваць гульню.
Старонка арыгіналу.
[1]: http://il.ideahost.by/game/UrqW-gh-pages/index.html#Апошняя справа
AkURQ1.28pre6 + библиотека
AkURQ (Акурка) Александра Севрюгина (Акелы)
Нягледзячы на сыход распрацоўшчыка з супольнасці, Акурка — па-ранейшаму адзін з самых папулярных інтэрпрэтатараў. Вядомы падтрымкай мультымедыя, HTML, магчымасцю генераваць stand-alone прыкладанне, якое сумяшчае інтэрпрытатар і гульню. Не менш вядомы капрызным характарам і здольнасцю перыядычна віснуць, вылятаць ці ўвогуле не запускацца.
Спампаваць AkURQ
FireURQ
FireURQ ( Фурка ) Антона Жучкова (Firetonа)
Лідыруючы ў цяперашні час прайгравальнік для urq -гульняў. Новыя квэсты ў рунэце зараз пішуцца пад яго. Стыльны інтэрпрэтатар з пашыранымі мультымедыйнымі і афарміцельскімі магчымасцямі. Дазваляе захоўваць усе гульнявыя дадзеныя, уключаючы музыку і малюнкі, у адным запакаваным файле, а таксама ствараць адзіны exe -файл ( гульня + прайгравальнік ).
Спампаваць FireURQ
Апісанне URQL для URQ-DOC ад Карвіна
URK-DOC — гэта прайгравальнік, які доўгі час з’яўляўся стандартам у URQ-грамадстве. Чытанне апісання сінтакісу URQL, зробленага пад яго таксама можа апынуцца карысным.
Спампаваць файл
Даведка па AkURQ ад Карвіна
,У гэтым архіве змяшчаецца даведка па сінтаксісе AkURQ ад Карвіна. Досыць талкова напісана. Можна пачытаць з карысцю для сябе. Галоўным падручнікам па практыцы напісання з’яўляецца, канечне, код саміх гульняў. Любы выконваемы файл qst можна адкрыць у тэкставым рэдактары і прагледзець. Уважліваму чытачу праз хвіліну стане сёе-тое ўжо зразумела, што дазволіць тут-жа выканаць пару практычных практыкаванняў. Руплівае патрашэнне чужых квэстаў напару са штудыяваннем даведніка — самы верны шлях да ўласнага поспеху!
Аднак нешта я забалбатаўся! Вось, каліласка, спампоўвайце падручнік!
Чаму ў каморцы шум?
назва: Чаму ў каморцы шум?
(пераклад з рускай мовы)
аўтар: Сяргей Скіба
аўтар перакладу: Уладзімір Чараухін
платформа: AkURQ1.28pre6
версія перакладу: 1.2
апісанне: «Нафанин прачнуўся, калі ўсё ў хаце ўжо спалі. Ён пацягнуўся, пагладзіў бараду і ўстаў. Нафанин любіў дзень абуджэння. Сёння ў яго асаблівы дзень, святочны. Ужо заўтра дні і ночы напоўняцца клопатамі і турботамі, праблемамі і працай. Асаблівай працай. Нафанин аберагаў людзей.
Людзі. Людзей Нафанин любіў. Служыў ім аддана і верна. Часам ён бурчэў на іх, але бурчэў незласліва і ціха, каб яны не пачулі. Бурчэць Нафанин таксама любіў. Але клапаціцца пра людзей ён любіў больш. Усе дамавікі любяць бурчэць. Але не ўсе дамавікі любяць с в а і х. Нафанин быў дамавіком правільным. С в а е рэдка засмучалі Нафанина, і ён адказваў ім тым жа. А ўжо за тое свята, што яны ладзілі яму ў Дзень Абуджэння, Нафанин наогул многае прабачаў.
Адкуль пайшла традыцыя, што ў Дзень абуджэння с в а е павінны ашукваць адзін аднаго, Нафанин не ведаў. Можа, з тых часоў, калі людзі яшчэ не разумелі, што ашукваць с в а і х нават жартам нельга, а можа і раней. Ніхто з дамавікоў гэтага не ведаў. Але сёння людзі будуць тлуміць адзін аднаму галавы і ладзіць розыгрышы. Нібы для таго, каб збіць яго, Нафанина, з панталыку. А Нафанин будзе з задавальненнем выкрываць іх змовы і расстаўляць свае жартоўныя пасткі. Будзе цікава і весела. Наперадзе шмат працы, але сёння можна падурэць…»
[Гуляць анлайн][1]
спампаваць гульню
старонка арыгіналу
[1]: http://il.ideahost.by/game/UrqW-gh-pages/index.html#Чаму ў кладоўцы шум